आफ्नो शैली भन्दा अलि फरक खालको कविता लेख्ने कोशिस गरेकी छु्, लेख्ने बित्तिकै यहाँ टाँसेकी हुँ, सुझावहरु पाउने आश मा, अलि के नपुगे के नपुगे जस्तो लागिरहेको छ, आशा छ, साझाका दिग्गजहरुबाट पाएको सुजावले मैले यसलाई माझ्ने नै छु् ।

तुलना

आखिर तुलना कसरी नै गर्न सक्छु र म

यो मौकै मौकाको राष्ट्रसँग, त्यो हल्लै हल्लाको देशलाई

यहाँको नियम मान्ने शैलीसँग, त्यो घुस्याहा परिबेशलाई

 

तरपनि थाहै नपाइ तौलिरहेकी हुन्छु म

यो उत्तर आधुनिक समाजसँग, त्यो प्राचीन अवशेषलाई

यहाँको भड्किलो पहिरनसँग, त्यहाँको शालिन भेषलाई ॥

 

(कविता अझैपनि निर्माणाधिन अवस्थामा छ, यसलाई पुरा गर्न सबैको सहयोगको अपेक्षा गर्दछु ।)

 

चेली ०८-१८-०६ मा साझा मा टांसिएको यो मेरो भाव ले तपाईं को प्रयास मा एउटा ( नभे आधा) इट्टा थप्छ कि ?

Move to: Select Forum to move to - Kurakani - Beautiful Photos - Chautari - Classifieds (Roommates/Want Ads/F - Computer/IT - Cooking - Current Affairs - Find Lost friends - Health - History / Culture - Humor - Immigration - Interesting/Helpful Websites - Investment - Music/Movies/Entertainment - New to America/Abroad - Other Languages - Our Differences - Phonecards for Nepal - Poems / Ghazals etc. - Politics - Religion - Restaurant Reviews - SAP Nepali Usergroup - Sports - Stories / Essays / Literature - Travel

अम्रिका को मान्छे भाग २ यो शहरमा धेरै धेरै रहर थिए , हरपल मरिरहने जहर भेटें मैले सपना देखने हरुको केही कमि छैनन त्यहाँ पनि सपना बेच्नेहरुको लामो लहर देखें मैले। अग्ला अग्ला भवन्, ठुल ठुला महल भित्र जीवन जगतका खन्डहर भेटें मैले। मेशिन हो कि मान्छे हो, छुट्ट्याउन सकिन जिउनको लागि होईन, बाँच्नको लागि केही प्रहर किनें मैले। काशी जानु, राम नाम जप्नु, तर अ्रि^का नजानु सबलाई एक पटक सचेत गराउने ठहर गरें मैले।

यो शहरमा धेरै धेरै रहर थिए ,
हरपल मरिरहने जहर भेटें मैले

 

Wah thuldai, ramro chha!

के काशी के अम्रिका , सबै उस्तै हुन साथी
अम्रिका मा भवन त काशीमा मान्छे का ताती

मान्छे देखी वाक्क म त भवन निर्जिव जाती
दङ्ग पार्छ अम्रिकाले हर हिसाबले तल देखी माथि

 

Good one spreadlove,

Ma pani America lai gali garna chahanna, aakhir sapana ko desh ho yo. Duita farak farak desh lai compare garna matra khojeko.

एक वर्षजस्तो अगाडि एकजनाले लेखेको दुई लाइन कविता मलाई असाध्यै मनपरेको थियो, आज यहाँ Context मिले जस्तो लाग्यो :

एउटा यो देश जहाँ हृदय पत्थरको हुन्छ

अनि अर्को त्यो मेरो देश, जहाँ पत्थरको पनि हृदय हुन्छ

 

( यस कविताका रचनाकार शायद अष्ट्रेलियामा हुनुहुन्छ)

 

हृदय पत्थरको न यता छ न उता
पत्थरको हृदय कतै भेटदिन म त
कथा सायद खुकुरी र अचानो को होला
चोटको बयानमा घाईते पिल्सीएर रोला
गल्तीमा त्यो मनको यो मन हाँसेको बेला
यो मनको गल्तीमा हाँसो मन नपरेको होला

आफ्नो देशको माया त निकै लाग्छ
तर मेरो माया सीमा मा सिमित किन राखु?

मलाई त लाग्छ देश्भक्ती एउटा भ्रमित धारणा मात्र ,कि मेरो देश सर्वोत्तम हो किनकी म यहाँ जन्मे .