त्रास !!

 झ्यौकिरी जी,

निकै राम्रो कविता हजुरको तर एकछिन त भानाक्कै पो भो पढेर ... कस्तो याब्स्त्र्याक्त कविता ....

.......दोहराएर पढें अनि अलिक बुझेको हो कि जस्तो मात्र भो .... तर पनि हैन बुझ्याछैना जस्तो नि भो.... 

 खिइनेछ
चोइटिनेछ
टुक्रा टुक्रा भइ मिल्किनेछ
कहिले सम्म गर्ला त यसले राज ?
जन्मे पछि मृत्‍यु निश्चित सबैको
एउटा यही बाँकी छ आश !

 हामी सबै एउटा - एउटा त्रासमा लिएर हिडेका छौ | कहाँबाट आयो ...र केहीले जान्छ ....त्यही प्रतिक्ष्यमा नै जीवन बेतित हुन्छ/ भैरहेको छ | 

 कसै लाई बाच्न नपाइएला भन्ने त्रास